Na meer dan tachtig jaar heeft de St. Pauli bunker in het Duitse Hamburg een nieuwe bestemming gekregen. Wat lang een herinnering was aan een van de donkerste periodes uit de wereldgeschiedenis moet nu een oord worden van plezier en amusement in de vorm van een hotel.
Met zijn 58 meter hoog en 76.000 ton is de St. Pauli bunker in Hamburg een begrip. Gebouwd met behulp van dwangarbeid tijdens het naziregime van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog maakt de bunker al tachtig jaar lang deel uit van de Hamburgse skyline. Maar het betonnen bouwwerk heeft een verrassende, nieuwe bestemming gekregen.
De bunker werd omgetoverd tot ‘REVERB by Hard Rock’, een hotel dat bestaat uit vijf verdiepingen. Op het dak vind je een piramideachtige bar en een tuin, waarbij planten over de betonnen gevel groeien. Om de gasten ook culinair te verwennen, zijn er ook twee restaurants aanwezig. Verder is het hotel uitgerust met tal van moderne voorzieningen en zogenaamde ‘slimme’ technologie.
“Door het gebouw hoger te maken door middel van planten probeerden we iets positiefs toe te voegen aan dit enorme blok beton dat een overblijfsel is van het naziregime”, zegt Anita Engels van de buurtvereniging Hilldegarden die het project steunde aan AFP. De vereniging heeft bijgedragen aan dit nieuwe hoofdstuk in de geschiedenis van de Hamburgse luchtafweertoren door getuigenissen te verzamelen van mensen die in de oorlogsbunker woonden, evenals gegevens van de honderden dwangarbeiders die deze hebben gebouwd.
Een tentoonstelling op de eerste verdieping vertelt nu het volledige verhaal van de geschiedenis van het gebouw.
Bron: Nieuwsblad.be
Historie St. Pauli Bunker
De St. Pauli Bunker in Hamburg, ook bekend als de “Flakturm IV,” is een indrukwekkend voorbeeld van de militaire architectuur uit de Tweede Wereldoorlog. Gebouwd in 1942, werd deze massieve bunker oorspronkelijk ontworpen als een luchtafweerbunker om Hamburg te beschermen tegen geallieerde luchtaanvallen. Met zijn dikke betonnen muren en torens, was het een van de grootste en stevigste bunkers die in Duitsland werden gebouwd.
De bunker had een dubbel doel: het huisvesten van luchtafweergeschut en het bieden van onderdak aan burgers tijdens bombardementen. Met een capaciteit voor ongeveer 18.000 mensen, diende het als een schuilplaats voor de lokale bevolking van Hamburg tijdens de verwoestende luchtaanvallen op de stad.
Na de oorlog werd de bunker niet vernietigd, zoals veel andere militaire gebouwen in Duitsland, vanwege de enorme kosten en technische uitdagingen die dit zou meebrengen. In plaats daarvan kreeg het gebouw nieuwe functies in de naoorlogse jaren, waaronder opslagruimte en diverse commerciële doeleinden.