“Mijn man en ik hebben een traditionele taakverdeling”
Yvonne (57) woont, samen met haar man Eric (59), op een fort. Hoe is het om een fortvrouw te zijn. Wat doet ze zoal op het fort, wat heeft ze bereikt en wat zijn haar plannen?
Fort Buitensluis ligt aan het Hollandsch Diep, vlak bij Numansdorp. Vroeger had het fort tot doel om de vijandelijke troepen die het Hollandsch Diep wilden oversteken, tegen te houden. Maar nu én in de toekomst is het de bedoeling dat het monumentale gebouw een bijdrage levert aan de toeristisch-recreatieve ontwikkeling van de regio, zonder daarbij de cultuurhistorische waarde uit het oog te verliezen.
“Ik zie het als mijn taak om sfeer en comfort te brengen”
Open armen
Daar lijken Yvonne en Eric goed in te slagen. In 2015 opende het fort haar deuren voor publiek. Je kunt er kamperen, je boot aanleggen in de kleine jachthaven en vanaf het prachtige, nieuwe dakterras uitkijken over het water. Fort Buitensluis is ook een mooie locatie voor bruiloften, feesten en zakelijke bijeenkomsten. Yvonne ontvangt je met open armen.
Gewoon solliciteren
“We wonen er al dertien jaar”, zo steekt Yvonne van wal. “We hebben gewoon gesolliciteerd naar de functie van beheerder. De meeste kandidaten dachten dat de vrijwilligersvergoeding een betaling voor één maand was, maar dat bleek een jaarvergoeding te zijn. Daarom vielen ze bijna allemaal af en maakten we al meteen een goede kans.”
Vakantie voor defensiepersoneel
“Voor mij was het liefde op het eerste gezicht. In 2008 werkte ik nog fulltime, het beheerderswerk deed ik ernaast. Eerst werkten we voor Stichting VaFamil (Vakantie Faciliteiten Militairen), die zich bezighield met vakantie en vrijetijdsbesteding voor defensiepersoneel en veteranen. Maar toen Defensie in 2014 aankondigde het fort te willen verkopen, werd Stichting Fort Buitensluis opgericht. Daar werken wij nu voor. Drie jaar later verkocht Defensie het fort aan de gemeente Hoeksche Waard.”
Opengesteld
“Het is echt fantastisch om op een fort te wonen. Je bent midden in de natuur, dat is gewoon heerlijk. We wonen vlak bij Numansdorp, daar heb je ook het gemak van. Toen we in 2015 begonnen met open dagen voor het publiek, vonden mensen, vooral uit de buurt, het fijn om hier te mogen rondkijken. Het fort was namelijk 160 jaar lang voor publiek gesloten geweest. Inmiddels hebben al duizenden mensen het fort bezocht.”
Schoon sanitair
“Toen we beheerders op het fort werden, werkte ik nog fulltime op kantoor bij Shell. In mijn vrije tijd runde ik de camping en hield ik het fort en het sanitair schoon. Mijn vader had vroeger een schoonmaakbedrijf en ik kom uit de schoonmaakbranche, dus daar draaide ik mijn hand niet voor om. Maar ik kreeg het wel steeds drukker. Vooral toen we onze deuren openden voor publiek en we ook een officiële trouwlocatie werden. Al mijn snipperdagen raakten op, we gingen nooit meer op vakantie. Dat vond ik niet erg, daar koos ik zelf voor. Maar toen ik de kans kreeg om op mijn 55ste met mijn pensioen te gaan, heb ik dat meteen gedaan. Sindsdien steek ik al mijn tijd in het fort.”
“We wonen midden in de natuur, dat is heerlijk”
Fortvrouw
Op de vraag of het een meerwaarde is om vrouw te zijn, heeft Yvonne een duidelijk antwoord. “Ja, ik zie het als mijn taak om sfeer en comfort te brengen op het fort. Enerzijds willen we de oorspronkelijke staat van het fort behouden, anderzijds willen we graag dat mensen er straks een lekker hapje kunnen eten. Ook de vrijwilligers wil ik goed verzorgen. We hebben een fantastische groep van zo’n tien vrouwen en vijftien mannen die dezelfde liefde voor het fort hebben gekregen als wij. Ik geef ze graag een kopje koffie tijdens het werk en een lekkere maaltijd na afloop. Dat kunnen mannen ook, maar die denken daar vaak niet aan. Als vrouw doe je dat wel en zorg je gewoon dat er een gezellige sfeer ontstaat.
Mijn man en ik hebben een traditionele taakverdeling, dat werkt gewoon goed. Hij doet het onderhoud van het fort en beheert de haven; vroeger was hij havenmeester dus dat werk kan hij hier gewoon blijven doen. Ik doe de verzorging eromheen. Ik ontvang kampeerders en bezoekers en vertel hun wat er in de omgeving te doen is. Als we een trouwceremonie hebben, dan faciliteer ik dat, met de ambtenaar erbij. Dat is gewoon heel leuk om te doen.”
Toekomst
“Wat we bereikt hebben? Dat het fort behouden blijft en dat meer mensen dan alleen wij tweeën ervan kunnen genieten. Ook in de toekomst willen we het erfgoed behouden. Daarom gaan we dit jaar bouwen en verbouwen. Eerst willen we het hoofdgebouw restaureren en verbouwen tot restaurant en vergaderaccommodatie. De trouwlocatie blijft natuurlijk. We hebben ook plannen om de jachthaven uit te breiden. En we gaan vakantielodges bouwen, zowel op het land als op de fortgracht, daar willen we van die drijvende lodges plaatsen. Het restaurant gaan we niet zelf runnen. Ik kan best een appeltaart bakken maar om dagelijks voor mensen te koken, dat is toch een ander verhaal. Ik blijf gewoon beheerder.
